Instalacja performatywna na fasadach budynków, ukierunkowana na seniorów. Na frontonach domów, na wysokości od 4 do 7 metrów artyści instalują krzesła, na których siedzą bohaterowie projektu – ludzie w wieku od 60 do 80 lat. Unosząc się ponad codziennym życiem miasta i głowami przechodniów, wykonują proste czynności: czytanie gazety, krojenie jarzyn, słuchanie radia… Takie przeniesienie powszednich ludzkich działań do przestrzeni publicznej, jakże nietypowej, dziwnej, sprawia, że widzowie zaczynają doświadczać i doceniać momenty na co dzień niedostrzegane.
Angie Hiesl, peformerka, choreografka i twórczyni instalacji, realizuje projekty artystyczne od lat 80. ubiegłego wieku. Od 1997 roku ściśle współpracuje z Rolandem Kaiserem, z którym kreuje spektakle w nietradycyjnych dla sztuki przestrzeniach. Artyści programowo uwydatniają swoiste cechy miejsca, tworząc nowe konteksty społeczne. Interesuje ich relacja między ludzkim ciałem i przestrzenią (architekturą) oraz związek ludzi z ich środowiskiem kulturalnym, społecznym, politycznym i globalnym. Oryginalne pomysły i środki wyrazu czynią ich projekty zmysłowymi prowokacjami, zachęcającymi publiczność do nowego spojrzenia na rzeczywistość.
koncepcja, reżyseria:
Angie Hiesl
współpraca reżyserska:
Roland Kaiser
kierownik techniczny:
Lutz Dunsing
kierownik projektu:
Silvia Werne
występują:
Katharina Sehnert, Ralf Harster, Birgitta Altermann, Edeltraud Sonneck, Hedda Kage, Josef Geiser, Bert Voiss, Robert Firgau, Gerhard Schrempf, Elfriede Schalk, Walter Cadek
premiera:
Kolonia, 1995
czas trwania:
60’
Podczas gdy bułgarski pop-artysta Christo opakowuje budynki białym materiałem, Hiesl, z Kolonii, intryguje widzów, pokazując w niecodzienny sposób ludzi skupionych na codziennych działaniach.
(…) mamy w Monachium kogoś, kto spektakularnie okupuje miejską przestrzeń dzięki hipnotyzującej sztuce performance’u.