Spektakl inspirowany jest teatrem japońskim – popularną rewią żeńską – Takarazuka, działającą w mieście o tej samej nazwie od prawie stu lat. Specyfika i oryginalność teatru, w którym wszystkie role, zarówno męskie jak i żeńskie odgrywają kobiety, stały się punktem wyjścia do rozważań na temat teatralności płci, konstrukcji płci kulturowej oraz stereotypowego postrzegania płci przez społeczeństwo. Kandydatki na „takarazinki” przygotowują się przez dwa lata w specjalnej szkole do odgrywania ról męskich i ról kobiecych. Przyswajają sobie kata, czyli charakterystyczne dla danej płci formy gramatyczne, sposoby zachowania, gesty, mimikę. Dla twórców spektaklu ciekawym zagadnieniem jest jednak odgrywanie ról kobiecych przez kobiety. Teatr Takarazuka wydaje się bowiem doskonale potwierdzać tezę Simone de Beauvoir: „nie rodzimy się kobietami – stajemy się nimi”.
Spektakl w pierwotnej wersji (2010 rok) skupiał się na zagadnieniach dotyczących performatywności płci, rozpinając oś poszukiwań pomiędzy europocentryczną kulturą Zachodu a dalekowschodnim kontekstem kulturowym. Prawie trzynaście lat od premiery pierwszej wersji przedstawienia wystarczyło, aby perspektywa analizy skurczyła się do lokalnego kontekstu polskich przemian społecznych. Przywoływany w spektaklu camp stracił swoją pierwotną estetyzującą funkcję, stając się reprezentacją regresu w dyskusji na temat ról społecznych, na temat kobiecości czy męskości. Siła kobiet, zmuszonych do walki o podstawo prawa, stała się smutnym symbolem Polski drugiej dekady XXI wieku.
Spektakl prezentowany był w finale konkursu dla najlepszego spektaklu teatru niezależnego THE BEST OFF.
„TAKARAZUKA Camp” – 24 października o g. 19.00 w Teatrze KTO
Po spektaklu odbędzie się spotkanie z artystami i twórcami.
Bilety >>> link
Krakowski Teatr Tańca działa od 27 lat. Jest rozpoznawalny i doceniany w mieście, w kraju i zagranicą. Swoją wszechstronną działalnością, artystyczną, edukacyjną i impresaryjną, stymuluje lokalne społeczności i buduje środowisko tańca. Organizuje wydarzenia, cykliczne i jednorazowe, o charakterze partycypacyjnym, angażującym wszystkie grupy społeczne. Jako teatr tańca podróżuje po regionie, Polsce i Europie. Edukuje setki tancerzy, amatorów i zawodowców. Spektakle Teatru pokazywane w partnerskich instytucjach, a także na placach i skwerach, obejrzały dziesiątki tysięcy widzów. Przez 27 lat działalności wytworzyła własny model funkcjonowania oparty na współpracy i wymianie energii, zarówno z artystami, jak i lokalnymi społecznościami. Liderzy Teatru powołując się na ekologię i ideę „zero waste” w kontekście prowadzenia działalności kulturalnej regularnie wspierają młodych twórców, udostępniając wypracowane przez siebie narzędzia (takie jak dostęp do studia tanecznego, działań promocyjnych, formy prawnej itp.) umożliwiające działania twórcze.
Trailer >>> link
…twórcy zawarli w nim znacznie więcej niż tylko refleksję na temat konstruowania stereotypów dotyczących płci. Dostrzegalne są relacje władzy pomiędzy podmiotami silniejszymi i słabszymi (w tym przypadku normatywnego społeczeństwa nad żeńską enklawą oraz mężczyzn nad kobietami), tłamszenie jednostkowości, zmuszanie do powielania wzorców i brak możliwości wyjścia z zastanej hierarchii płci definiowanej przez binarną opozycję…
Jarosław Pindor, W lustrze dalekiej kultury, Teatralia
„TAKARAZUKA camp”
reżyseria i choreografia: Eryk Makohon
scenografia i kostiumy: Eryk Makohon
wizaż: Ewa Skoczeń – Citko
występują: Agnieszka Bednarz-Tyran, Renata Bobel, Natalia Dinges, Agnieszka Kramarz, Paweł Łyskawa, Patrycja Marszałek, Natalia Myczewska, Magda Targosz
realizacja światła: Michał Wawrzyniak
realizacja dźwięku: Leszek Odzieniec
producent: Stowarzyszenie Krakowski Teatr Tańca
premiera wznowienia: 16 czerwca 2019
Projekt współfinansowany ze środków Miasta Krakowa.
