„ACTA EST FABULA” w reżyserii aktorów Teatru Cricot 2 Tadeusza Kantora

Udostępnij:
fot. Jacek Maria Stokłosa

Wszyscy jesteśmy przesyceni uczuciem, że coś nieodwracalnie się kończy i jedynie możemy bezsilnie obserwować, być bezradnymi widzami do końca…

„ACTA EST FABULA” angażuje widza w refleksję nad kondycją człowieka, oraz naturę ludzkich słabości. Przez niejednoznaczność i surrealistyczne obrazy, spektakl przynosi głębokie spojrzenie na współczesną egzystencję, jej dylematy i wyzwania.

 

fot. Jacek Maria Stokłosa

 

17 listopada 2023 g. 19.00

 

fot. Jacek Maria Stokłosa

 

Nie wiem, czy określenie: spektakl teatralny jest w tym wypadku określeniem adekwatnym. Może bardziej chodzi tu o wielowarstwową, rozciągniętą w czasie i zawierającą własną wewnętrzną przestrzeń kompozycję plastyczną z wszystkimi jej konsekwencjami i kontekstami…

 

fot. Jacek Maria Stokłosa

 

Koncepcja spektaklu „ACTA EST FABULA” opiera się na niejednoznacznej kondycji widza (jesteśmy jedynie biernymi obserwatorami czy jednak mamy wpływ na rzeczywistość), eksplorując egzystencjalne zagadnienia: samotności, tożsamości, wykluczeń, uprzedzeń oraz aktualne lęki, dylematy i paradoksy etyczne współczesnego człowieka. Inspiracją dla tego utworu są teksty Ciorana, Kępińskiego, Kanta, Themersona i innych.

W spektaklu, widownia teatru staje się metaforyczną poczekalnią, a postacie są „ukrzesłowione”, zlewając się z krzesłami. Całość sceny i dialogów jest utrzymana w atmosferze tępego oczekiwania i braku nadziei, symbolizującym upokarzającą reifikację oraz ubezwłasnowolnienie. Ludzie prowadzą monotonne monologi, zwierzenia, absurdalne wynurzenia, którym towarzyszą tiki i automatyzm czynności. Rozmowy bardzo często idą swoimi torami, prowadzącymi do nieznanych puent i konkluzji.

Drugi akt przenosi widzów na salę sądową, gdzie rozpoczyna się proces. Hierarchia roli uczestników staje się niejasna, a najwyższy sędzia wydaje się być całkowicie niekompetentny. Poprzez biurokratyczne czynności, meandry erystyki, poszukiwanie zaginionego dowodu, absurdalne przesłuchania i egzekucje, dochodzi do sądu ostatecznego, i nie ma już ratunku, a w każdej z figur, jak w krzywym zwierciadle możemy zobaczyć swoje własne słabości i demony…

 

fot. Jacek Maria Stokłosa

 

Miejsce zdarzenia to miejsce, z którego nie możesz się wydostać…
gdzie zanika pamięć i chęć działania
pozostaje tylko czekać
jeszcze mocniej czekać…
wszystko się rozmywa
senne koszmary niezauważalnie przechodzą w rzeczywistość
i zaczynasz już myśleć jakie są twoje przewinienia
a przewody sądowe ciągną się bez końca
ad infinitum…

 

fot. Jacek Maria Stokłosa

 

Reżyseria i scenografia: Teresa i Andrzej Wełmińscy
Występują: kolektyw Acta est fabula (20 uczestników) oraz widzowie
Czas trwania: 75 min

 

fot. Jacek Maria Stokłosa

 

Spektakl powstał w ramach programu OFF Polska organizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Partnerami projektu są: Ośrodku Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora „Cricoteka” w Krakowie, Muzeum Inżynierii i Techniki w Krakowie, Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie.

Aktualności
[FM_form id="1"]
Skip to content