Wykładowczyni akademicka – prowadzi zajęcia specjalnościowe
i fakultatywne w Instytucie Dziennikarstwa, Mediów i Komunikacji Społecznej UPJPII w Krakowie na kierunku edukacja medialna/media relations oraz promocja, reklama, branding i public relations.
Autorka projektów szkoleniowych m.in. z zakresu wystąpień publicznych i skutecznej komunikacji, a także programów edukacyjno-artystycznych .
Koordynatorka 15. edycji Dni Tischnerowskich oraz organizatorka
i moderatorka gali Nagrody Znaku i Hestii im. ks. J. Tischnera. Współpracuje z wydawnictwem Znak m.in. realizując spotkania literackie z cyklu Dorwać Mistrza.
Absolwentka Kulturoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego – specjalizacja teatralna, Podyplomowych Studiów Pedagogiki Niezależnej Uniwersytetu Warszawskiego, w ramach których odbyła praktyki zagraniczne w szkołach waldorfskich w Holandii i Niemczech oraz Szkoły Trenerów Wszechnicy Uniwersytetu Jagiellońskiego – uzyskała kompetencje trenerskie w stopniu pozwalającym na projektowanie i ewaluację szkoleń.
Od zawsze kocham pracę z ludźmi – warsztaty, szkolenia, wykłady, koordynowanie projektów, moderowanie spotkań – to moja pasja. Może dlatego, mimo 30 lat doświadczenia zawodowego, wciąż czuję niedosyt i uczę się nowych rzeczy.
Od kilku lat moim pierwszym miejscem pracy jest uczelnia – prowadzę zajęcia w Instytucie Dziennikarstwa, Mediów i Komunikacji Społecznej UPJPII w Krakowie, ale nie porzuciłam pracy
z małymi dziećmi. Wciąż prowadzę warsztaty dla sześciolatków w Przedszkolu Pod Skrzydłami według autorskiego programu i sprawia mi to wielką radość.
W pracy nie ma znaczenia czy pracuję z przedszkolakiem, studentem, biznesmenem czy seniorem – zawsze przede mną jest człowiek a każde spotkane jest wyzwaniem, któremu trzeba sprostać. Zmienia się kontekst, temat, ale zawsze jest praca z człowiekiem, nieważne ile ma lat i jaką role społeczną pełni.
Z wykształcenia jestem kulturoznawcą i to właśnie na studiach nauczyłam się myśleć „poza horyzont”, widzieć więcej i „łączyć kropki”. Nie zamykać się w swojej bańce, tylko odważnie przyjmować to co świat ma do zaproponowania. Dla mnie najciekawszą propozycją wciąż jest bezpośrednia praca
z ludźmi.
Prawdziwymi mistrzami w pracy z dziećmi są moi synowie – to oni nauczyli mnie najwięcej. A teraz uczę się od ich dzieci, moich wnuków. Swoją drogą, to niesamowite jak szybko z młodych rodziców, stajemy się dziadkami. To naprawdę tylko chwila. Dlatego warto czas bycia rodzicem dobrze wykorzystać,
a przede wszystkim świadomie przeżyć. I nie mam tu na myśli wychowania dzieci, tylko wychowania siebie do roli mamy, taty, a potem również babci czy dziadka.
Zapraszam do udziału w spotkaniach Klubu Twórczych Odkryć, które mają być naszym wspólnym czasem – dorosłych i dzieci. Razem będziemy budować te spotkania – trochę z ruchu, trochę z refleksji nad tematem spotkania, a trochę z opowiadanych historii. To co się wydarzy między nami nazywam naszym wspólnym czasem.