Celem projektu jest stworzenie przez czterech partnerów z grupy V4 ulicznego performansu zmniejszającego dystans między obywatelami krajów wyszehradzkich a uchodźcami z Ukrainy. ICEBREAKING będzie oryginalnym, fizyczno-wizualnym wyrazem włączenia społecznego. Poprzez teatr zostanie opowiedziana historia ludzi żyjących w mieszanych społecznościach. Teatr w tym projekcie przełamuje uprzedzenia, pokazuje korzyści płynące z globalnego współistnienia i zbliża ludzi.

W ramach projektu w Teatrze KTO w dniach 17-20.08.2023 zostaną przeprowadzone warsztaty integrujące polskich i ukraińskich obywateli.

 

Projekt jest współfinansowany przez rządy Czech, Węgier, Polski i Słowacji w ramach Grantów Wyszehradzkich z Międzynarodowego Funduszu Wyszehradzkiego. Misją funduszu jest promocja zrównoważonej współpracy w Europie Środkowej.

Finansowane przez Unię Europejską. Wyrażone poglądy i opinie są jednak wyłącznie poglądami autora (autorów) i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy Unii Europejskiej lub EACEA. Ani Unia Europejska, ani organ przyznający nie mogą ponosić za nie odpowiedzialności.

KOORDYNATOR: SŁOWACJA

PARTNER 1: POLSKA

Teatr KTO (*1977) to jeden z najbardziej cenionych polskich teatrów, z długą tradycją przedstawień ulicznych i teatru plenerowego. Grupa odwiedziła ponad 250 miast w ponad 40 krajach na 5 kontynentach. Teatr KTO brał udział w wielu międzynarodowych projektach, jest także organizatorem międzynarodowego ULICA Festival w Krakowie (36 lat). Teatr działa pod przewodnictwem wybitnego reżysera Jerzego Zonia. Rola Teatru KTO w projekcie obejmuje nadzór nad scenariuszem i reżyserią, wykonanie.

PARTNER 2: Czechy

Twórcy grupy PROSTORES z Pragi, reprezentują środkowe pokolenie czeskich artystów i muzyków. Skupiają się wokół teatru kabaretowego KRVIK TOTR (*1992). W projekcie weźmie udział dwóch założycieli grupy, Petr Novotný i Tomáš Kout, którzy specjalizują się w dramatopisarstwie. Ich główną rolą będzie napisanie autorskiego scenariusza w oparciu o wykorzystanie autentycznych materiałów zebranych w trakcie badań terenowych w zidentyfikowanych lokalizacjach V4, w których współistnieją lokalni mieszkańcy i uchodźcy z UA.

PARTNER 3: Węgry

Grupa cyrkowa FIREBIRDS powstała w Budapeszcie w 2000 roku. Na jej repertuar składają się przedstawienia uliczne, kabaret, współczesny cyrk i teatr dziecięcy. Celem Projektu ICEBREAKING będzie dotarcie do widzów we wszystkich krajach V4 poprzez niewerbalną sztukę cyrkową i ruchową oraz złagodzenie wagi poważnych tematów poprzez wykorzystanie wrażliwego humoru i wizualizacji historii. Ich połączenie ze społecznością ukraińską będzie istotne dla głównego celu projektu: przełamywania barier pomiędzy obywatelami V4 a uchodźcami z UA. Rola FIREBIRDS polega na wpływaniu na kreatywność oraz jakość artystyczną.

PARTNER 4: Ukraina

WE: MEDIA TEATR (2018) to niezależny ukraiński zespół artystyczny działający w obszarze teatru multimedialnego. Powstało we Lwowie, a jego liderem jest młody działacz, reżyser, scenarzysta i dramaturg Sashko Brama, pseudonim Oleksandr Palianychka, eksperymentujący na pograniczu teatru postdokumentalnego i filmu dokumentalnego. Spektakle Bramy prezentowane były na festiwalach na Ukrainie, w Polsce, Niemczech i na Słowacji. Obecnie głównym tematem są wydarzenia totalnej wojny rosyjskiej na Ukrainie. WE: MEDIA TEATR stworzy artystyczny reportaż wideo z badań.

01 ICEBREAKING – RESEARCH

Działania włączające społeczne z obywatelami Czech i społecznością ukraińską: 7 – 9. 8. 2023, Praga, CZ

02 ICEBREAKING – RESEARCH

Działania włączające społeczne z obywatelami Węgier i społecznością ukraińską: 11 – 13. 8. 2023, Budapeszt, HU

03 ICEBREAKING – RESEARCH

Działania społecznie włączające z obywatelami Słowacji i społecznością ukraińską: 14 – 16. 8. 2023, Bańska Szczawnica, SK

04 ICEBREAKING – RESEARCH

Działania społeczne włączające obywateli Polski i społeczność ukraińską:  17 – 20. 8. 2023, Kraków, PL

05 WARSZTATY

Warsztaty twórcze międzynarodowego zespołu twórców i performerów z V4: 20 – 22. 9. 2023, Bańska Szczawnica, SK

06 PERFORMANCE – Firebirds (HU)

Występ partnera węgierskiego: FREAK FUSION – CONFUSION – kabaret cyrkowy: 23.9. 2023, Bańska Szczawnica, SK (Festiwal AMPLIFIER 2023)

07 PERFORMANCE – GODLIKE (SK)

Występ słowackiego partnera: GODLIKE – cabaret noir: 22.9. 2023, Bańska Szczawnica, SK (Festiwal AMPLIFIER 2023)

08 PERFORMANCE – Krvik Totr (CZ)

Występ czeskiego partnera Prostores: Z VYTRACENA – kabaret autorski: 22.9. 2023, Bańska Szczawnica, SK (Festiwal AMPLIFIER 2023)

09 SPEKTAKL – Teatr KTO (PL)

Występ polskiego partnera: ARCADIA – teatr w przestrzeni miejskiej: 9. 2023, Bańska Szczawnica, SK (Festiwal AMPLIFIER 2023)

10 HUMAN CARAVANA (V4)

Wspólna premiera + 2 powtórki pilotażowego spektaklu projektu ICEBREAKING: 22 – 24. 9. 2023, Bańska Szczawnica, SK (Festiwal AMPLIFIER 2023)

11 WEBINAR: Jak powstała HUMAN CARAVANA?

Webinarium na temat badań, warsztatów oraz pilotażowego przedstawienia ulicznego HUMAN CARAVANA: 26. 10. 2023 Online za pośrednictwem Teams (program zgodnie z wydarzeniem na Facebooku)

12 REZYDENCJA I (SK)

Próby do międzynarodowego przedstawienia ulicznego CIRCUS CARAVAN: 24. – 28. 1. 2024, Banská Štiavnica, SK

13 REZYDENCJA II (CZ)

Próby do międzynarodowego przedstawienia ulicznego CIRCUS CARAVAN: 14. – 18. 2. 2024, Praga, CZ

14 REZYDENCJA III (HU)

Próby do międzynarodowego przedstawienia ulicznego CIRCUS CARAVAN: 20. – 24. 3. 2024, Budapeszt, HU

15 REZYDENCJA IV (PL)

Próby do międzynarodowego przedstawienia ulicznego CIRCUS CARAVAN: 24. – 28. 4. 2024, Kraków, PL

W przedostatni weekend września słowaccy i zagraniczni artyści spotkają się w Bańskiej Szczawnicy na Międzynarodowym Festiwalu Teatru Kabaretowego i Sztuki Ulicznej AMPLIFIER. Motyw przewodni ósmej edycji festiwalu to odnowa wrażliwości, tolerancji i wzajemnego zrozumienia pomiędzy ludźmi. Dramaturdzy Zespołu The Ensemble of Irregular Theatre dostrzegli, że społeczeństwo staje się gruboskórne, traci empatię i solidarności z ofiarami wojny, biedy i inności. W obecnym kryzysie wartości dają wskazówkę – kultura i sztuka współczesna to odpowiednie narzędzie uwrażliwiania. Idea zrozumienia wyraża się w haśle: BYĆ WRAŻLIWYM TO SZTUKA! Starannie wyselekcjonowane grupy artystyczne z 7 krajów UE zaprezentują swoje programy w centrum miasta i okolicach.

Festiwal AMPLIFIER − Nowy Kabaret & Street Art® to międzynarodowy, wielogatunkowy festiwal pełen teatru, muzyki, literatury, ruchu i sztuk wizualnych. Pod koniec września wylewa energię na ulice Bańskiej Szczawnicy, wypełniając je wybranymi dziełami sztuki słowackiej i międzynarodowej.

Festiwal jest wspierany ze środków publicznych przez Art Support Fund i Międzynarodowy Fundusz Wyszehradzki, głównych partnerów wydarzenia. Głównymi partnerami medialnymi są Radio Expres i Daily N. Będzie to ósma edycja Festiwalu AMPLIFIER. Odbywa się również przy wsparciu finansowym Unii Europejskiej, Kraju Bańskobystrzyckiego, LITA. Organizatorzy ślą podziękowania dla Zuzki i Peto z Koszyc.

Więcej informacji na temat festiwalu:
Jana Mikitková, datelinova@gmail.com, 0908 801 137
Ján Fakla, amplion@mail.telekom.sk, 0905 258 284
www.amplion.eu
https://www.facebook.com/festivalamplion/

 

Zespół artystów biorących udział w ICEBREAKING odwiedził Pragę, Budapeszt i Bańską Szczawnicę, by zdobyć wiedzę na temat rzeczywistego funkcjonowania ukraińskich uchodźców wraz z obywatelami krajów V4. Doświadczenia i autentyczne historie zebrane podczas badań terenowych stały się podstawą do stworzenia podczas trzydniowych warsztatów w Bańskiej Szczawnicy pilotażowego spektaklu pt. “HUMAN CARAVANA”.

Premiera miała miejsce na tegorocznym festiwalu Amplifier. Głównym celem przyświecającym zespołowi było ukazanie życia ludzi w mieszanej społeczności i przełamywanie uprzedzeń.
 
Z ramienia Teatr KTO wystąpili w nim Paulina Lasyk, Sławomir Bendykowski i Mieszko Syc.

 

 

 

ICEBREAKING 

Wierzę w siłę sztuki jako formy bycia razem. – Jerzy Zoń, dyrektor Teatru KTO w Krakowie

Pomysł stworzenia teatru włączenia społecznego, który pomógłby zintegrować ukraińskich emigrantów ze społeczeństwem i pomóc miejscowej ludności zrozumieć sytuację, w której się wszyscy znaleźliśmy, zrodził się w czasie, gdy fala solidarności i pomocy naszym najechanych sąsiadów osiągnął swój szczyt, choć już pojawiały się pierwsze nieporozumienia i animozje. Nie mieliśmy pojęcia, że ich rozwój będzie tak dynamiczny, nie przewidywaliśmy też, jak trudne będzie odtworzenie stanu różnorodnych relacji pomiędzy mieszkańcami a uchodźcami w sąsiednich krajach, uchwycenie i zrozumienie kluczowych momentów losów ludzkich oraz w procesie twórczym przekształcenie ich w atrakcyjną formę artystyczną i teatralną, zrozumiałą dla ogółu społeczeństwa, za pomocą narzędzi dramatycznych.
Właśnie dlatego projekt ICEBREAKING miał i będzie miał wiele różnych i trudnych faz. Cały projekt składa się z 3 etapów: RESEARCH, HUMAN CARAVANA i CIRCUS CARAVANA. Punktem wyjścia był kontakt z czterema zaprzyjaźnionymi teatrami z krajów V4 i uzgodnienie aktualności tematu oraz konieczności pomocy w przełamywaniu barier pomiędzy nami, najbliższymi sąsiadami. Aby nie odżyły uprzedzenia, bariery mentalne i szerząca się nienawiść, ale wzajemne zrozumienie, człowieczeństwo i godność. My, Zespół Teatru Irregular (AND) z Bańskiej Szczawnicy, zwróciliśmy się do nas i utworzyliśmy kreatywne konsorcjum z Teatrem KTO z Krakowa, Krvikiem Totr z Pragi i zespołem Firebirds z Budapesztu, aby wspólnie stworzyć międzynarodową produkcję uliczną. Do współpracy zaprosiliśmy także ukraiński teatr multimedialny WE: MEDIA TEATR ze Lwowa. Każdy z partnerów tej europejskiej współpracy ma w projekcie określoną rolę. Koordynator słowacki odpowiada za całościowe zarządzanie projektem i jego komponentem reżyserskim, partner czeski ma za zadanie napisać libretto, a później scenariusz spektaklu, teatry polski i węgierski reprezentowane są głównie przez swoich aktorów jako wykonawców spektaklu , a zespół ukraiński wzbogaca projekt o produkcję filmową i dokumentalną.

RESEARCH

Początkowego etapu badań w krajach V4 podjął się najpierw mniejszy zespół: teatr Krvik Totr oraz scenarzyści projektu z Pragi – Petr Novotný i Tomáš Kout wraz z członkami naszego teatru AND, reżyserką Janą Mikitkovą i PR menadżerką Ema Rajčanová. Przygotowali różnorodne działania włączające społecznie z lokalnymi obywatelami krajów V4 i społecznością ukraińską w Pradze, Budapeszcie, Bańskiej Szczawnicy i Krakowie. Czterodniowe pobyty międzynarodowego zespołu artystów teatralnych w każdym z tych miast odbyły się w sierpniu 2023 roku i miały charakter RESEARCHU oraz zbierania autentycznych historii terenowych emigrantów jako inspiracji do scenariusza przyszłej produkcji ulicznej. Ze spotkań, w których braliśmy udział, wizyt rozpoznawczych w tymczasowych domach Ukrainy, prowadzenia warsztatów twórczych z lokalnymi mieszkańcami i udomowionymi uchodźcami, a także z licznych wywiadów indywidualnych z wybranymi respondentami, zarejestrowaliśmy szereg niezwykłych historii i emocjonalnych świadectw, które rzucają światło na historię przeżyte doświadczenia diametralnie odmiennych losów podobnych pokoleń w dwóch sąsiednich krajach.
Zrozumieliśmy, że siła tematu jest ogromna. Pokornie szanowaliśmy fakt, że osobiste doświadczenia ukraińskich emigrantów są w dużej mierze niezrozumiałe dla nas, a jednocześnie powoli znaleźliśmy sposoby, które nas do siebie zbliżyły, takie jak dzielenie się przepisami na narodowe specjały, muzyka na żywo, śpiewanie ulubionych piosenek, lub technik żonglowania, lub śmiania się z drobnych nieporozumień językowych.

„Czuję się jak w domu. Czuję się, jakbym był wśród swoich.”
(Świeta, Kijów)
„Nie mamy już domu, nie mamy nic, chcę tu zostać”.
(Olena, Bachmut)
„Kto traci swój dom i ziemię, jakby go nie było, jakby stracił życie”.
(Olha, Zaporoże)
„Poszliśmy na spacer do lasu i nie musieliśmy zwracać uwagi, gdzie są miny…”
(Liuda, Lwów)
„Zapomnieliśmy, jak to jest wyjść wieczorem i po prostu cieszyć się życiem tak jak ludzie tutaj”.
(Olha, Lwów)
„Dobrze się tu bawimy, ale gdy tylko wojna się skończy, wiem, którym połączeniem wsiądę i wrócę”.
(Olha, Zaporoże)

Wyjazdy badawcze zakończyły się w każdym mieście miłym PIKNIKIEM SĄSIEDZKIM oraz nieformalnym, ale celowym programem, strukturą i lekkim poczęstunkiem. Po wstępnych prezentacjach i odręcznym pisaniu imion uczestników na zwykłym papierze do pakowania (niezwykłe było zobaczyć, kto używał ukraińskich lub rosyjskich podpisów lub wymowy imion), nastąpiła zabawna eksploracja różnych znaczeń słów mających znaczenie dźwiękowe w naszym Centralnym języków europejskich (borówka po słowacku itp.), poszukiwanie podobnych słów o różnych znaczeniach (np. nasze niesamowite jest straszne w języku ukraińskim) i uświadomienie sobie utraty pierwotnej tożsamości językowej i nabycie nowej wśród odchodzących (odrzucenie rosyjski, preferowany język ukraiński, nieunikniona nauka lokalnego języka). Kontynuacją pikniku była idea domu, w którym żyją wygnańcy, ale z zamkniętymi oczami (często emocjonalnie porównywali swoje obecne małe, wspólne pokoje z dużymi domami i sadami na Ukrainie). Prawie wszyscy żyli wspomnieniami, przeszłością. Następnie przyszła ich kolej, aby rozdać sobie wcześniej przygotowane paczki z prezentami i odgadnąć, co może się w nich znajdować. Po rozpakowaniu następuje indywidualne rozważenie, czy obdarowany będzie potrzebował prezentu, czy też przekaże go komuś innemu. Po grze w rozdawanie prezentów nastąpił spacer w parach z sznurem paczek, prowadząc się nawzajem z zamkniętymi oczami po zewnętrznej stronie pikniku w ramach testu wzajemnego zaufania. Następnie wszyscy obdarowani za pomocą kawałków papieru do pakowania prezentów ułożyli w całość regiony i miasta Ukrainy oraz krajów V4 (sama nazwa kraju „Ukraina” zawiera słowackie słowo „ukrajovať”, które w wolnym tłumaczeniu oznacza usunięcie , zabrać lub pokroić). Starsi uczestnicy również chętnie dołączyli do tego „mapowania” nowego kontynentu swojego rodzinnego regionu. Każdy piknik (z wyjątkiem Budapesztu) był wielojęzycznie moderowany i wzbogacany przez doświadczonego scenografa i performera Tomáša Žižkę z Pragi, który na zakończenie pikniku zaprezentował niezwykły występ muzyczny, przedstawiając wciągającą opowieść o europejskich korzeniach swoich przodków. W cudowny sposób wydawał różne rytmiczne dźwięki z dużego, suchego korzenia drzewa za pomocą czujnika i różnych narzędzi (patyków, szczotek, zabawek…), co nie tylko urzekło dzieci, ale dosłownie oczarowało starsze kobiety, które nie spotkały się jeszcze z podobnymi Sztuka współczesna. Pikniki sąsiedzkie odbyły się na zewnątrz Ogrodów Thomayera (Praga), w parku Inkubatora Społecznego Konnektor (Budapeszt), w ogrodzie Domu Harcerskiego (Banská Štiavnica) oraz na scenie plenerowej Teatru KTO (Kraków). Liczba uczestników zmieniała się w czasie i wahała się od 20 do 40 w ciągu trzech do czterech godzin. Niektórzy przychodzili i odchodzili zgodnie ze swoimi możliwościami. W większości byli to Ukraińcy, a w organizacji wydarzenia pomagali menadżerowie lokalnych teatrów partnerskich.

Podczas 13-dniowej wizyty badawczej członkowie ośmioosobowego międzynarodowego zespołu spotykali się także każdego wieczoru, aby nie tylko przekazywać podstawowe informacje i osobiste doświadczenia zdobyte w indywidualnych rozmowach i sytuacjach w ciągu dnia, ale także wybierać interesujące i inspirujące momenty dla produkcji, która mogłaby wzbogacić scenarzystów, dramaturga i reżysera w procesie tworzenia przyszłej produkcji, ale także „stopić lody” pomiędzy uczestnikami badania a sobą. Oprócz szeregu zdjęć stworzono także bogatą bazę danych wszystkich działań, które podczas wyjazdów badawczych zarejestrowały w formie audio i wideo Liudmyla Batalova i Olha Klymuk z partnerskiego teatru ukraińskiego. Zostały one później artystycznie przetworzone przez reżysera Sashko Bramę (UA) w dokumentalny ICEBREAKING jako reportażową historię jednego z nich. Premiera i dyskusja z twórcami filmu odbyła się na zakończenie 8. edycji Festiwalu AMPLIFIER – Nowy Kabaret & Street Art 2023 w Bańskiej Szczawnicy.

 
„Jestem Rosjaninem, ale moim domem jest Ukraina”.
(Olha, Zaporoże)
„Nie mam domu w Budapeszcie. Przyjechałem w długą podróż.
(Michael, Kijów)
„Słowacy, Czesi i Polacy pomagają Ukraińcom, bo muszą, robią to ze strachu przed Rosją, nie chcą, żeby przyjechali do ich krajów. Węgrzy pomagają bezinteresownie, bo chcą pomagać.”
(Chilla, Zakarpacie)
„Pierwszą rzeczą, która nas połączyła, był kłębek wełny. Pierwszym słowem, które oboje zrozumieliśmy, był moher.
(Zuzka, Bańska Szczawnica)
„Jeśli w przyszłą środę nadal będzie wojna, przyjdę na strzępy…”
(Marina, Charków)
„Każdy jest na swoim miejscu. Mój mąż walczy na wojnie, ja walczę naszą kulturą, haftem i ukraińską flagą. Jesteśmy w tym razem.”
(Marina, Charków)
 
 
WARSZTATY
Zaraz po wyjazdach badawczych nastąpiło stworzenie libretta do przyszłej produkcji. Duet autorów Petr Novotný i Tomáš Kout (CZ) w ciągu dziesięciu dni napisał pierwszą wersję scenariusza, która następnie, zgodnie z uwagami dramaturgów, a zwłaszcza reżyserki Jany Mikitkovej (SK), została zmontowana w pierwszą wersję libretta. To, wraz z wcześniej przygotowaną wizją scenograficzną site-specific autorstwa Tomáša Žižki (SK/CZ), było podstawą intensywnej pracy twórczej wykładowców międzynarodowego WARSZTATU w czterech najważniejszych komponentach produkcyjnych HUMAN CARAVANA. Podczas gdy Martin Geišberg (SK) ćwiczył grę na nietypowych instrumentach muzycznych i śpiewał z siedmioma aktorami, a wieczorem komponował i nagrywał oryginalną muzykę do pilotażowego przedstawienia, projektantka kostiumów Anna Weszelovszky (HU) intensywnie tworzyła na miejscu kostiumy z wcześniej zakupionych i zebranych materiałów (śpiwory) i dostosowaliśmy je do ciał aktorów. Scenograf Tomáš Žižka wraz ze swoim asystentem technicznym Henrichem Žuchem przygotowali instalacje wizualne i rekwizyty do scenografii ulicznej: reflektory z efektem dymu w bramie wejściowej Starego Zamku, miejsce i karty do wróżenia, białe koszule wiszące w koronach drzew, ogromna gniazdo z gałęzi w lesie, oznaczenia graniczne na płocie, sznur parasoli. Zmodyfikowali także wózek do ciągnięcia „nowego tymczasowego domu dla wygnańców”. Jednak międzynarodowy zespół performerów z Polski, Węgier, Czech i Słowacji był najbardziej wyczerpany fizycznie tworzeniem nadających znaczenie sytuacji dramatyczno-ruchowych przez choreografa Ladislava Cmoreja (SK), który serdecznie wzmacniał komunikację niewerbalną oraz koncepcja wizualno-ruchowa inscenizacji w trakcie realizacji autorstwa reżyserki Jana Mikitkovej (SK). Pomimo tego, że trzydniowe warsztaty nie zastąpią klasycznych, sześciotygodniowych prób w teatrze, wszyscy wymienieni twórcy, a także wykonawcy z teatrów partnerskich i grup artystycznych Sławek Bendykowski, Paulina Lasyk, Mieszko Syc (PL) ), Gergely Kiss, Bálint Turai (HU), Tereza Kmotorková (SK) i Anton Eliáš (SK/CZ) intensywnie współpracowali od wczesnego ranka do późnej nocy, z szacunkiem dla doświadczonych wykładowców i zamierzeń projektu. Dzięki swojej naturalnej chęci, bezpośredniemu człowieczeństwu i szczególnie profesjonalnemu podejściu przełamali lody i wspólnie utworzyli przyjazny 15-osobowy zespół artystyczny gotowy zaprezentować 45-minutowy dorobek warsztatu twórczego jako możliwą część przyszłego wielkiego dzieła, które będzie dostarczyć widzom prawdziwych przeżyć artystycznych i emocjonalnych podczas premiery i dwóch powtórek w Bańskiej Szczawnicy i okolicach.

Dom jest tam, gdzie jest błękitne niebo.
Petr Novotny

 
 
HUMAN CARAVANA

Premiera pilotażowej produkcji ulicznej HUMAN CARAVAN odbyła się zaledwie godzinę po otwarciu 8. Międzynarodowego Festiwalu Nowego Kabaretu i Sztuki Ulicznej AMPLIFIER 2023 w piątek 22 września w godzinach 17:00 – 17:45. Około 80 do 90 widzów od Placu Trójcy Świętej do bram Starego Zamku oprowadziła 22-osobowa holenderska orkiestra dęta Orkest de Tegenwind, co stworzyło wspaniałą atmosferę i niezbędne oczekiwanie publiczności.

Spektakl był prostą historią rodziny z psem, która w dramatycznych okolicznościach musiała opuścić dom. Początkowo bezskutecznie próbowała do niego wrócić przez wysoki mur w stylu akrobatycznej groteski, ale szybko zdała sobie sprawę, że musi wyruszyć w długą podróż, aby znaleźć nowe miejsce do życia. Już na tym etapie performerzy włączyli publiczność w akcję, pozwalając jej nieść drabinę i bagaże. Po drodze rodzina spotkała cygańską wróżkę, która z wielkich kart przepowiedziała im niejednoznaczny los. Na rozwidleniu lasu znalazła wraz z widzami dobrodusznego wędrowca, który wskazał członkom rodziny drogę. Było ono jednak pełne pułapek i niebezpieczeństw. Po pewnym czasie wędrówki leśnym szlakiem odkryli tymczasowe miejsce zamieszkania w przyrodzie (gniazdo), ale tam symbolicznie pożegnali ojca rodziny, który poległ w obronie ojczyzny. Po dalszej wędrówce ze śpiewem i muzyką rodzina odkryła stary wóz, który udało się, choć nie bez pomocy widzów, przeciągnąć do granic nowego, nieznanego kraju. Po przekroczeniu go nastąpił dynamiczny ruch taneczno-ruchowy, a nawet W nowej, wolnej przestrzeni odgrywano akrobatyczne sceny z ubraniami i śpiworami, symbolizujące nie tylko pomoc tubylców, ale także rywalizację członków rodziny z cyniczną społecznością targową. W końcu wędrowcy zadomowili się w swoim nowym domu, przytulnie urządzonym powozie podróżnym, niczym wędrowni artyści cyrkowi, którzy dopiero zaczynali nowe życie. Już jednak poczuli, jak to jest otrzymać pomocną dłoń. Na koniec osobiście uścisnęli dłonie widzom, którzy postanowili wspomóc ich w wędrówkach swetrami, jedzeniem czy siłą fizyczną.
Spektakl miał charakter teatru na posyłki, poszczególne przedstawienia odbywały się w strukturze przypominającej Drogę Krzyżową na siedmiu przystankach. Widzów przywitał, towarzyszył i oprowadził po trasie delegat-moderator, który na wstępie obiecał wycieczkę do sąsiedniego kraju i widowisko rozrywkowe. Ale potem nastąpiła nieoczekiwana tragedia uchodźcza z długą podróżą i otwartym zakończeniem w nowej ojczyźnie. Prawie całość, skądinąd w zasadzie niewerbalnej produkcji, niosła zamyślona muzyka ambient z przenośnego głośnika i miejscami żywy chóralny śpiew wykonawców z instrumentami, co uchwyciło i wzmocniło atmosferę exodusu, poszukiwania ziemi obiecanej i, jednocześnie szczęście w przeciwnościach losu. Publiczność z zainteresowaniem i cierpliwością prześledziła cały marsz wokół Starego Zamku leśną ścieżką do ogrodu Domu Harcerskiego, gdzie twórcom i wykonawcom nagrodziła długimi brawami. Wielka zatem szkoda, że w ciągu kolejnych dwóch dni z powodu niesprzyjającej deszczowej pogody i choroby jednej z aktorek nie udało się przeprowadzić jeszcze dwóch zaplanowanych powtórek w Hájovnej Cervenej Studnie na obrzeżach Bańskiej Szczawnicy i przy ul. Strefa Wypoczynkowa Domu Kolpinga w Szczawnickich Baniach.
Pilotażowa premiera HUMAN CARAVANA była laboratorium potencjalnej historii, formy i konwergencji międzyludzkiej poprzez uliczny teatr sprawunków, który na podstawie dopracowanego scenariusza zostanie wystawiony wiosną 2024 roku przez twórców i wykonawców czterech współpracujących teatrów pod nazwą CIRCUS CARAVANA. Premiera zaplanowana jest na koniec kwietnia w Krakowie, powtórki we wszystkich krajach V4 oraz na Ukrainie.

ICEbreaking odkrywa stereotypy krążące w naszych głowach.
Łamanie przegródek, w jakie sortujemy ludzi – natychmiast, ale na zawsze.
Przełamanie uprzedzeń naszych czasów.
Łączenie się z tymi, których potrzebujemy, aby przetrwać.
Jana Mikitková

Nagrane przez Jána Fakla, AND n.o.

 

KOORDYNATOR PROJEKTU ICEBREAKING:

The Ensemble Of Irregular Theatre NPO
Akademická street 327/2
969 01 Banská Štiavnica
Slovak Republic
tel. +421 905 258284
e-mail: divadlo@and-theatre.art

[FM_form id="1"]
Skip to content