Spektakl „Hitaz Orhoit” to hołd dla zapomnianych ofiar okrucieństwa, głównie kobiet. Artyści przez taniec i gest wyrażają pamięć, duchowość i opór wobec przemocy.

Jak mówią sami twórcy: fabuła zaszyfrowana jest w pozawerbalnym języku ciała, w którym „działać” oznacza „być”, a tym samym „być naprawdę” – a nie tylko „wydawać się”. To choreograficzny spektakl skierowany do zmysłów, w którym tancerz potrafi rysować swój cień w powietrzu – balansując między zmysłowością ruchu a emocją gestu.