Spektakl plenerowy inspirowany książką Seks i śmierć francuskiego antropologa Jacques’a Ruffiégo oraz malarstwem i grafiką symboliczną (Felicien Rops, Franz von Stuck, Arnold Böcklin, Alfred Kubin, Igor Neubauer). Opowiada w metaforycznym skrócie historię życia Kobiety – od narodzin, przez doświadczenie życia, po śmierć – i skomponowany jest tak, jak układają się całkiem zwyczajne ludzkie losy: momenty liryczne przeplatają się z chwilami grozy, miłość, czułość i ślady szczęścia kontrastują z bólem, trwogą i cierpieniem.