Maks chce psa
NAJBLIŻSZE SPEKTAKLE:
26. października, godz. 12.00
Spektakl, w którym wiek widzów nie gra roli.
Czas trwania: 40 min
Maks ma sześć lat. Uwielbia rysować i ma największą wyobraźnię na świecie. Rysuje wszędzie i po wszystkim, choć jego mamie nie zawsze się to podoba. Najbardziej lubi rysować kury i dinozaury, nawet jeśli czasem mu nie wychodzą. Narysował już całą swoją rodzinę. I Bruna. Bruno jest psem i jest trochę zmyślony, ale jego Maks kocha najbardziej. I tak naprawdę marzy o tym, żeby mieć prawdziwego psa. Takiego psa naprawdę. Ale od czego jest dziadek?
Uwaga! Ważne, żeby mali widzowie nie bali się psów (nawet tych zmyślonych) i wiedzieli, o co chodzi w grze w berka.
Scenariusz, reżyseria:
Daniel Arbaczewski
Scenografia, lalki, kostiumy:
Marta Ożóg
Muzyka:
Hubert Pyrgies, Marcin Sojka
Choreografia:
Eryk Makohon
Występują:
Bartek Cieniawa, Karolina Daniec-Franczyk, Magdalena Dymsza, Paulina Lasyk, Tomasz Łukawski, Grażyna Srebrny-Rosa, Mieszko Syc, Bartłomiej Zdeb, Marta Zoń
Głos z offu:
Maciej Słota, Stanisław Sokół
Wykonawca w biało-czerwonym kostiumie stoi za dużym, kolorowym stworzeniem wykonanym z pasków tkaniny na scenie rozrzuconej białymi piankowymi elementami, z zestawem ozdobionym jasnymi kolorami i serpentynami w tle.
Wykonawca przeskakuje nad makaronem basenowym trzymanym przez cztery osoby na ciemnej scenie, podczas gdy kolorowe światła podkreślają ich kostiumy i mimikę, tworząc dynamiczną i zabawną scenę.
Wykonawca na słabo oświetlonej scenie stoi za dużą, kolorową kukiełką psa wykonaną z białych i pomarańczowych materiałów, z przerysowanymi rysami i długim, postrzępionym futrem. Tło zawiera abstrakcyjne elementy scenografii i czerwone oświetlenie.
Dwóch wykonawców manipuluje dużą, pomarańczowo-białą kukiełką psa na scenie, podczas gdy trzeci wykonawca w kolorowym ubraniu stoi w tle. Scena jest udekorowana kolorowymi rekwizytami i wstążkami.
Osoba w niebieskim ubraniu siedzi na podłodze, obejmując kolana, obok dużej, pomarańczowo-białej lalki przypominającej psa, wykonanej z pasków materiału na słabo oświetlonej scenie.
Wykonawca na scenie trzyma żółty balon w kształcie serca obok dużej, kolorowej lalki psa wykonanej z pasków tkaniny. Na podłodze rozsypane jest białe konfetti, a tło jest ciemne z pionowymi światłami.
Osoba w kolorowym makijażu i kostiumie klauna siedzi na podłodze, patrząc w dół, obok dużej, pomarańczowo-białej kukiełki psa wykonanej z tkaniny i serpentyn, z rękami lalkarza widocznymi powyżej.
Pięciu aktorów w kolorowych kostiumach występuje energicznie na scenie, trzymając makaron basenowy. Jeden z aktorów jest w trakcie skoku, a pozostali pozują wokół niego, tworząc żywą i zabawną atmosferę pod jasnymi światłami sceny.
Młody mężczyzna w kostiumie trzyma na scenie duży rysunek kilku twarzy. Inni wykonawcy, również w kostiumach, prezentują ilustrowane plansze. Scenografia zawiera kolorowe, abstrakcyjne wzory i teatralne oświetlenie.
Grupa wykonawców na scenie, niektórzy trzymają duże ilustrowane znaki twarzy przed głowami, podczas gdy inni noszą kolorowe kostiumy i maszerują lub pozują energicznie pod oświetleniem scenicznym.
Czterech wykonawców w kolorowych, patchworkowych kostiumach wchodzi na scenę, trzymając nad głowami długi, jasny materiałowy drążek. W tle znajdują się abstrakcyjne elementy scenografii i dramatyczne oświetlenie.
Wykonawca w kolorowym, abstrakcyjnym ubraniu przykuca i patrzy przed siebie na ciemnej scenie, podczas gdy grupa podobnie ubranych ludzi zbiera się i obserwuje z tła w pobliżu jasno oświetlonej, udekorowanej konstrukcji.
Sześciu wykonawców w kolorowych, abstrakcyjnych kostiumach stoi i pozuje na słabo oświetlonej scenie z żywymi, pasiastymi elementami scenografii w tle, sugerując energiczny spektakl teatralny.
Grupa dzieci i dorosłych ubranych w kolorowe kostiumy bawi się i wchodzi w interakcje na słabo oświetlonej scenie, trzymając makaron basenowy. W tle widoczne są jasne dekoracje i materiałowe rekwizyty.
Osoba w niebieskim ubraniu siedzi na ciemnej scenie, obejmując kolana, obok dużej, kolorowej kukiełki psa z biało-pomarańczowym futrem wykonanym z pasków tkaniny. Scena jest słabo oświetlona, tworząc dramatyczną atmosferę.
Grupa sześciu wykonawców w kolorowych kostiumach gromadzi się i uśmiecha pod dużym białym prześcieradłem na scenie, podczas gdy dwóch innych aktorów w wyszukanych strojach wchodzi w interakcję w tle pod światłami scenicznymi.
Wykonawcy w kolorowych, geometrycznych kostiumach trzymają duże, abstrakcyjne kartonowe rekwizyty z odważnymi, ręcznie rysowanymi wzorami na ciemnej scenie. Jeden z wykonawców pochyla się do przodu, pokazując panel z ilustracją przypominającą węża.
Kilku wykonawców na scenie nosi kolorowe, zabawne kostiumy. Jeden z nich trzyma dużą, ilustrowaną rybę, podczas gdy inni wchodzą w interakcję z lwem wykonanym z pasków materiału. Jasnopomarańczowe wstążki są wymachiwane przez performera na pierwszym planie.
Grupa performerów na scenie trzyma duże, ręcznie rysowane znaki ryb i nosi kolorowe, abstrakcyjne kostiumy, podczas gdy pomarańczowe wstążki leżą na podłodze; scena jest dynamiczna i teatralna.
Mężczyzna siedzi na podłodze i wygląda na smutnego, podczas gdy sześcioro dzieci za nim trzyma długi, ręcznie wykonany znak z dużym napisem. Jedno dziecko nosi kostium przypominający pomarańczowo-białego psa. Scena rozgrywa się na słabo oświetlonej scenie.
Grupa ludzi gromadzi się na scenie, częściowo ukryta za dużą białą kołdrą, podczas gdy osoba w kostiumie psa z klapniętymi uszami stoi w pobliżu, a wszystko to przy jasnym oświetleniu scenicznym.
Mężczyzna w niebieskiej koszuli i fartuchu klęczy na scenie, dotykając dużej rzeźby lub lalki pokrytej warstwowymi, kolorowymi paskami tkaniny w dramatycznym oświetleniu.
Osoba w białej kamizelce i niebieskich spodniach obsługuje dużą, kolorową kukiełkę psa wykonaną z pomarańczowych, białych i czerwonych frędzli na ciemnej scenie, z papierowymi skrawkami rozrzuconymi na podłodze.
Sześć osób w kolorowych, zabawnych kostiumach stoi na scenie, pozując dramatycznie. Jedna osoba obsługuje dużą, kapryśną kukiełkę psa wykonaną z pomarańczowych, białych i czerwonych materiałów. Tło jest czarne, a scena jest jasno oświetlona.
fot. Anna Nowak i Robert Siwek
