Raport panika – recenzja

Udostępnij:
fot. Wacław Pyzik

(…) Przede wszystkim jednak Arti Grabowski jest świetnym, charyzmatycznym performerem. Żongluje śmiechem i strachem, jest przerysowany, groteskowy, a w momentach wyłamania z roli, gdy wypowiada się we własnym imieniu, boleśnie prawdziwy. Eksplorując materię teatru i aktorstwa-performansu tworzy postteatralny dialog pomiędzy widownią a sobą samym. Pokazuje hierarchiczną wyższość aktora, który będąc na scenie może wpływać na widzów, demaskuje ich łatwowierność i podatność na manipulację. Gdy prosi o wstanie – ludzie wstają. Gdy prosi o powtarzanie napisanych na tablicy wyrazów – ludzie, niczym dzieci w szkolnej ławce, robią to wraz z nim. Grabowski drwi z publiczności, lecz nie oszczędza też siebie. Żując gumę zebraną z ust widzów zdaje się symbolicznie oznajmiać, że wszyscy jesteśmy współodpowiedzialni za obecny stan rzeczywistości. (…)

O spektaklu „Raport Panika” w reż. Marka Kościółka pisze Zofia Kowalska.

Zachęcamy do lektury całej recenzji >>> teatrdlawszystkich.eu

 

[FM_form id="1"]
Skip to content