Wiodącym środkiem wyrazu w przedstawieniu jest taniec współczesny, wzbogacony dialogami, ekspresyjną muzyką, głosem, światłem i technikami teatralnymi. Z kolei źródłem inspiracji twórców pozostaje kruk, nienasycony, drapieżny ptak kojarzony ze śmiercią, w mitologii i sztuce uważany za ogniwo łączące świat realny z duchowym.

Tytuł spektaklu [kórps] to wielojęzyczna gra słów: brzmienie katalońskiej nazwy kruka– „corbs”– przypomina bowiem angielskie słowo „corpse”, czyli „trup”. Korzenie przedstawienia można odnaleźć w popularnych tradycjach ludowych oraz w praktykach związanych z przemocą, czuwaniem i śmiercią.